بررسی سازگاری cedrus deodara loud.و atlantica manetti. cedrus در چمستان

آزمایش سازگاری گونه­های غیر بومی و معرفی این گونه­ها برای جنگل­کاری در کشورمان در مقایسه با تولید چوب گونه­های بومی بسیار ضروری و حائز اهمیت است. بدین­منظور نهالهای دو گونه سدر اطلس و دئودار در سالهای 1362 و 1371 در عرصه تحقیقات چمستان کشت گردیدند. درصد زنده­مانی گونه­ها با شمارش پایه­های باقی­مانده در سال 1384 مشخص گردید. درضمن اندازه­گیریهای کمی و کیفی دو گونه فوق در همین سال صورت گرفت. نتایج نشان داد سدر دئودار 90% زنده­مانی و سدر اطلس 67% زنده­مانی را دارا می­باشند. میانگین قطر سدر اطلس در 24 سالگی و با فاصله کاشت 4×4 متر معادل 8/28 سانتی متر و متوسط رویش قطری سالیانه آن 1/1 سانتی متر، قطر متوسط سدر دئودار در 15 سالگی و با فاصله کاشت 2×2 متر معادل 8/16 سانتی متر و متوسط رویش قطری سالیانه آن 2/1 سانتی متر می­باشد. میانگین ارتفاع سدر دئودار 8/13 متر و متوسط رویش ارتفاعی سالیانه آن 9/0 متر بوده، درحالی­که ارتفاع سدر اطلس 8/14 متر و دارای متوسط رویش ارتفاعی سالیانه 6/0 متر می­باشد. متوسط حجم در هکتار سدر دئودار 208 سیلو و سدر اطلس 80 سیلو در هکتار برآورد گردید. بنابراین متوسط رویش حجمی سالیانه سدر دئودار و اطلس به ترتیب 8/13 و 3/3 سیلو در هکتار می­باشد. در ارزیابی کیفی، سدر دئودار وضعیت مطلوب­تری را نشان می­دهد. پژوهش حاضر نشان داد که سدر دئودار به لحاظ سازگاری در منطقه چمستان موفق­تر از سدر اطلس است.